"Sizdən olan iki dəstə (döyüşdə) süstlük göstərmək fikrində idi. Amma Allah onların himayəçisi idi. (Bu fikirdən daşınmaqda onlara kömək etdi.) Möminlər yalnız Allaha təvəkkül etsinlər.”
Ous qəbiləsindən Bəni Sələmə dəstəsi, Xəzrəc qəlbiləsindən Bənu Arifə dəstəsi Ühüd döyüşündə iştirak etməmək qərarına gəldilər. Onların bu sayaq rəftar etmələri ilə bağlı müxtəlif səbəblər göstərilir:
1. Düşmən müsəlmanlardan sayca çox olduğu üçün qorxu hissi keçirirdilər.
2. Onların məsləhətinə qulaq asılmaması və döyüşün şəhərdə yox, Ühüd ətrafında aparılmasından doğan narahatlıq.
3. Peyğəmbərin yəhudilərə bu döyüşdə iştirak icazəsi verməməsi.
Amma Allah Öz lütfü ilə bu iki dəstəni günahdan saxladı, döyüş meydanından qaçmamaqda onlara yardımçı oldu. Allah onları Öz bəndəlik yolunda hifz etdi.("Təfsire-Məcməül-bəyan”. )
1. Allah bizim çıxardığımız qərarlardan agahdır. O Öz peyğəmbərini xalqın düşüncələrindən xəbərdar edir.
2. Çətin günləri və həmin günlərin təcrübələrini unutmayın.
3. Döyüş meydanına gedənlərin hamısı eyni deyil.
4. Qətiyyətsiz insanların cəbhədə iştirakı məğlubiyyət və təhlükə amilidir.
5. Allahın hökmü altında olmayan insan süstləşir.
6.Allah möminləri özbaşına buraxmır. Çətin məqamlarda onların əlindən tutur.
7. Günah fikri əməl mərhələsinə çatmasa, insanı ilahi vilayətdən (hakimiyyətdən) xaric etmir.
8. Süstlüyün yeganə dərmanı Allaha təvəkkül etməkdir. Bu dərman isə yalnız möminlərin əlindədir.
9. Allaha təvəkkül etmək qələbə amilidir.