Hud surəsi - Ayə: 62

Məkkəvi Quran-ı Kərim
Hud surəsi - Ayə: 62
Dedilər: «Ey Saleh, sən bundan əvvəl bizim aramızda bir ümid yeri idin (bizim dinimizi qəbul edəcəyinə və ya bizə başçılıq edəcəyinə ümid bəsləyirdik). Bizi atalarımızın ibadət etdikləri şeydən çəkindirirsən?! Və doğrudan da biz, bizi tərəfinə çağırdığın şey (şəriksiz Allah) barəsində tərəddüdlü və anlaşılmazlıq gətirən bir şəkk-şübhə içərisindəyik».
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ

Hud surəsi 62. Ayənin Təfsirləri

NUR TƏFSİRİ: Hud surəsi / ayə 62 MÖHSÜN QƏRAƏTİ.

“(Səmud qövmü) dedi: “Ey Saleh! Sən həqiqətən, bundan öncə bizim
aramızda ümid yeri idin. İndi bizə atalarımızın pərəstiş etdiklərinə pərəstiş
etməyi qadağan edirsən? Həqiqətən, bizi də`vət etdiyin şeyə şəkkimiz var.
(Bu də`vət) bizi sənə qarşı bədgüman etmişdir.”


Nöqtələr
◘Kafirlər həzrət Salehə öncə belə dedilər: “Sən bizim ümid yerimiz idin, biz
səni sevirdik.” Onlar düşünürdülər ki, bu sözlərdən sonra həzrət Saleh mövcud
rabitələri qorumaq üçün öz də`vətindən əl çəkər.
Bildirişlər
1.Təbliğatçının adı və keçmişi təmiz olmalıdır.
2. Azğınların tə`rifi bizi yuxuya verməməlidir. (Düşmənin bizi tərif etməkdə
məqsədi var.)
3. Peyğəmbərlər xurafi əqidələri aradan qaldırırlar.
4. İnsan ata-babalarının və keçmişdəkilərin əqidəsini kor-koranə qəbul
etməməlidir.
5. Tarix ötdükcə qövmlərin mədəniyyəti bir-birinə qarışmışdır.
6. İnsanlar öz ata-babalarının əqidəsindən asanlıqla əl çəkmirlər. (Dərhal islah
təmənnasında olmayaq.)
7. İstənilən yeni bir söz və proqram xalqda tərəddüd yaradır.
8. Əgər şəkk təhqiq və hidayət zəmini üçün müqəddimə olmazsa, böyük bir
süqutun amilinə çevrilər.

 

Müəllif: MÖHSÜN QƏRAƏTİ.